تلسکوپ ها چگونه کار می کنند ؟

تلسکوپ کامار مدل CRN 150 1400 نور اجسام دور را جمع آوری و بزرگ می کنند.

مشکل رصد اجرام در آسمان شب این است که آنها بسیار دور هستند و بنابراین بسیار کم نور به نظر می رسند . هر چه بتوان نور بیشتری را با تلسکوپ جمع آوری کرد ، بهتر می توانیم این اجرام را ببینیم . توانایی جمع آوری نور یک تلسکوپ با قطر آن تعیین می شود که به عنوان روزنه آن نیز شناخته می شود .

انواع تلسکوپ

سه نوع اصلی از تلسکوپ های نوری وجود دارد و این تلسکوپ ها در نحوه جمع آوری نور برای تشکیل تصویر متفاوت هستند :

تلسکوپ های شکستی اولین نوع تلسکوپ بودند و اختراع آنها به یک سازنده عدسی هلندی به نام هانس لیپرشی در سال 1608 نسبت داده می شود . آنها یک عدسی منحنی در یک انتها دارند که نور را از لوله بلند به سمت عدسی دوم به نام چشمی متمرکز می کند که تصویر را بزرگ می کند  .

ستاره ‌شناس ، گالیله،  اولین کسی بود که آسمان شب را با تلسکوپ مشاهده کرد و دهانه ‌های روی ماه ، حلقه‌ های زحل و چهار قمر بزرگ مشتری ( آیو ، اروپا ، گانیمد و کالیستو ) را کشف کرد .

تلسکوپ های بازتابی گاهی به نام مخترعشان اسحاق نیوتن که اولین تلسکوپ را در سال 1668 ساخت ، تلسکوپ نیوتنی نامیده می شود .

آنها از آینه برای جمع آوری و تمرکز نور به سمت چشمی استفاده می کنند . آینه ها سبک تر از عدسی ها هستند و همچنین راحت تر به یک سطح صاف و عالی تبدیل می شوند . اگر نقصی در اپتیک تلسکوپ وجود داشته باشد (مثلاً آینه ها یا عدسی ها) ، تصویر ایجاد شده تاب خورده یا خارج از فوکوس و تار به نظر می رسد .

تلسکوپ های کاتادیوپتری در دهه 1930 اختراع شدند و مدرن ترین طراحی تلسکوپ ها هستند . آنها هر دو لنز و آینه را ترکیب می کنند تا نور را به سمت چشمی متمرکز کنند . این تلسکوپ ها معمولاً کوتاه و کلفت هستند و این طراحی جمع و جور حمل و نقل و جابجایی آنها را آسان می کند . آرایش اپتیک ( مثلاً عدسی‌ ها و آینه‌ ها ) می‌تواند نور را روی خود “تا” کند و بدون نیاز به حرکت تمام طول یک لوله تلسکوپ طولانی همانطور که تلسکوپ‌ های سنتی نیاز دارند ، آن را به کانونی برساند .

اهمیت چشمی

برای همه تلسکوپ ها ، این چشمی است که تعیین می کند یک تصویر چقدر بزرگ شده است . برخی از تلسکوپ ها دارای چشمی های مختلفی هستند تا بتوانید بزرگنمایی را تغییر دهید . نکته قابل توجه این است که با افزایش بزرگنمایی ، منطقه دید تلسکوپ کاهش می یابد . بنابراین ، هنگامی که برای اولین بار سعی می کنید یک جسم را در یک تلسکوپ در مرکز قرار دهید ، بهتر است از چشمی با کمترین بزرگنمایی استفاده کنید تا بزرگترین منطقه برای یافتن جسم در دسترس باشد .

هنگامی که جسم در مرکز تلسکوپ کامار مدل CRN 150 1400 قرار گرفت ، برای مشاهده جزئیات بیشتر ، آن را به یک چشمی با بزرگنمایی بالاتر تغییر دهید .

انواع پایه برای تلسکوپ ها

داشتن یک پایه محکم برای تلسکوپ شما بسیار مهم است تا تلسکوپ خود را ثابت نگه دارد و به شما کمک کند تلسکوپ خود را به آرامی نشان دهید و حرکت دهید . به یاد داشته باشید که ستاره ها همیشه در آسمان حرکت می کنند ، در شرق طلوع می کنند و در غرب غروب می کنند . بنابراین برای اینکه یک جسم را بیش از چند دقیقه در معرض دید نگه دارید ، لازم است تنظیمات جزئی در موقعیت تلسکوپ انجام شود .

دو نوع پایه وجود دارد که معمولاً برای تلسکوپ استفاده می شود :

1. پایه های آلت آزیموت از حرکات ساده بالا به پایین (ارتفاع) و پهلو به پهلو (زیموت) برای نشان دادن تلسکوپ استفاده می کنند . اما برای پیگیری حرکت ستارگان با استفاده از این تلسکوپ لازم است تلسکوپ را در هر دو جهت حرکت دهیم .
2. پایه‌های استوایی کمی پیچیده‌تر هستند ، زیرا حرکات بر اساس چرخش است . با این حال ، آنها می توانند با یک حرکت ستارگان را در سراسر آسمان دنبال کنند و به راحتی مجهز به موتورهایی هستند که به طور خودکار تلسکوپ را برای خنثی کردن چرخش زمین حرکت می دهند و یک جسم را برای مدت طولانی در دید نگه می دارند .

تلسکوپ کامار مدل CRN 150 1400

تلسکوپ کامار مدل CRN 150 1400 ، تلسکوپی بسیار ساده و پرکاربرد از نوع اپتیک بازتابی است . قطر لنز این مدل 150mm و قطر چشمی آن 31.75mm می باشد . این تلسکوپ در عین سادگی کارایی مناسبی دارد.

همچنین قابلیت بزرگنمایی مناظر تا 1050 برابر و توان گردآوری نور 459 برابری دارد .

این تلسکوپ گزینه ی مناسب و اقتصادی برای شما مشتریان عزیز می باشد .

انتخاب یک تلسکوپ خاص به نیازهای فردی شما بستگی دارد . مواردی که باید در نظر بگیرید عبارتند از هزینه ، قابلیت حمل و قابلیت استفاده .

به ویژه باید در مورد آنچه می خواهید با تلسکوپ خود مشاهده کنید فکر کنید .